podróż za granicę

См. также в других словарях:

• wyjechać — dk, wyjechaćjadę, wyjechaćjedziesz, wyjechaćjedź, wyjechaćjechał wyjeżdżać ndk I, wyjechaćam, wyjechaćasz, wyjechaćają, wyjechaćaj, wyjechaćał 1. «opuścić miejsce pobytu (miejscowość), udać się w pewnym kierunku, wybrać się w podróż jakimś… …   Słownik języka polskiego

• premierostwo — n III, blm 1. B.=M., Ms. premierostwowie «urząd, stanowisko premiera» Powierzyć komuś premierostwo. Przyjąć premierostwo. Zrezygnować z premierostwa. Okres, lata czyjegoś premierostwa. 2. DB. premierostwowa, CMs. premierostwowu «premier z żoną»… …   Słownik języka polskiego

• wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… …   Słownik języka polskiego

• jechać — ndk, jadę, jedziesz, jedź, jechał 1. «przenosić się z miejsca na miejsce za pomocą środków lokomocji, odpowiedniego sprzętu sportowego lub na grzbiecie zwierzęcia; odbywać podróż, udawać się w jakimś kierunku» Jechać pociągiem, samochodem,… …   Słownik języka polskiego

• pojechać — dk, pojechaćjadę, pojechaćjedziesz, pojechaćjedź, pojechaćjechał «udać się dokądś jakimś środkiem komunikacji lądowej, odbyć podróż dokądś» Pojechać autobusem, pociągiem, rowerem, samochodem. Pojechać do Białegostoku, w góry, nad morze, na… …   Słownik języka polskiego

• wojaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) przestarz. dziś żart. «podróż, zwłaszcza za granicę» Odbywać wojaże po Europie. Wrócił z dalekiego wojażu. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• wyjazd — m IV, D. u, Ms. wyjazdjeździe 1. blm «wyjechanie, wyjeżdżanie skądś; odjazd; opuszczenie danej miejscowości, wyruszenie dokądś jakimś środkiem lokomocji» Czas, dzień, termin wyjazdu. Ustalić datę wyjazdu. Zwlekać z wyjazdem. 2. lm M. y «podróż,… …   Słownik języka polskiego

• przerzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerzucaćam, przerzucaća, przerzucaćają, przerzucaćany {{/stl 8}}– przerzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przerzucaćcę, przerzucaćci, przerzucaćrzuć, przerzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień